Nieuws

Maatregel kost gedupeerde bedrijven gemiddeld een ton Tweede Kamer stemt in met fors hogere STROOMTAKS

Vorige week stemde de Tweede Kamer in met een 177% hogere ODE voor netstroom, ondanks een lobby van Glastuinbouw Nederland. Dit gaat honderden bedrijven tienduizenden euro”s per jaar kosten. Ondanks de te­leurstellende uitslag is nog steeds hoop op een goede afloop. Met name de motie van VVD en een opmerking van staatssecretaris Snel bieden een opening. En anders is er nog een troef: het Klimaatakkoord niet tekenen.

Hier kan ik als ondernemer helemaal niks mee, zucht Pip Tesselaar , freesatelier in Heerhugowaard. Vorig jaar heeft hij een veld met thermische zonnepanelen laten aanleggen, waardoor hij voor de verwarming van zijn kas geen gas meer nodig heeft. De stroom voor de warmtepompen en de belichting haalt hij van het net. “Ik heb nog een kleine WKK staan van 300 kW, maar die wilde ik eigenlijk niet meer gebruiken. Als de ODE op netstroom omhoog gaat, kost me dat naar schatting €50.000 tot €60.000 per jaar . Dat is veel geld. We zullen wel weer wat bedenken, zoals de oude WKK draai end houden. Ik ben op het verkeer de been gezet. Ik heb geprobeerd om te ondernemen in de lijn van het beleid: we willen met zijn allen van het gas af. Nu zou ik beter een grote WKK kunnen neerzetten . De overheid slaat hier de plank finaal mis. Dit is hopeloos.”

647 gedupeerden

Pip Tesselaar is een van de 647 telers die worden getroffen door de hogere ODE op netstroom . Dit aantal gedupeerden is de schatting die Glastuinbouw Nederland heeft ge­ maakt . Het grootste deel daarvan, ongeveer 500, is sierteler. In totaal gaat het om een bedrag van €40 miljoen, wat betekent dat deze bedrijven gemiddeld bijna een ton extra kwijt zijn voor elektriciteit. Maar er zitten ook bedrijven bij met drie locaties, die drie keer de opslag gaan betalen. Dat kan dus ruim vier ton extra gaan kosten .

“Deze verhoging van de ODE op netstroom is er zonder overleg in geslopen, terwijl wij in gesprek waren over het Klimaatakkoord”, zegt Sjaak van der Tak, voorzitter van Glastuinbouw Nederland. Dat is heel vreemd. Op dat punt kan ik zeggen dat het ministerie van Economische Zaken zich een onbetrouwbare gesprekspartner heeft getoond. Als enige sector in Nederland hebben we onze CO,-doelstellingen zelfs aangescherpt, en nu krijgen we dit. Dit pik ik niet. Er is sprake van een conflict.”

‘Slechter kan het niet’

Bedrijven die investeringen hebben gedaan in warmtepompen, ontvochtigingskasten en andere voorzieningen voelen dit als een klap in het gezicht. En niet te vergeten de bedrijven die zijn aangesloten opgeothermie . Zij hebben grote investeringen gedaan en soms hun hele bedrijfsvoering om gegooid om hun gasverbruik te verminderen . Zoals potplantenkwekerij The Green Innovator in Pijnacker, die aardwarmte levert aan onder meer 23 tuinbouwbedrijven in de omgeving. ,,Verschillende afnemers van warmte overwegen sterk om hun bestaande WKK weer aan te zetten en volledig terug te gaan naar gas”, zegt directeur Leon Ammerlaan. Daar kiezen ze niet voor; ze worden er toe verplicht omdat het kostenplaatje anders  heel  negatief gaat uitvallen. Dit pakt heel nadelig uit voor de duurzame ontwikkeling van de glastuinbouw . Blijkbaar is er nooit over de gevolgen nage­dacht. Slechter kan het niet.”

Weinig politieke steun

Van der Tak had met name bij CDA, VVD en SGP aangedrongen om deze tariefsverhoging ongedaan te maken. Dit werd ondersteund met een petitie die door r.500 glastuinders en  managers was getekend. Vorige week dinsdag besloot de Tweede Kamer echter dat de verhoging van de ODE op netstroom kon doorgaan. Het amendement van SGP-Kamerlid Chris Stoffer om de verhoging van r,4 cent per kWh te beperken tot 0,3 cent, haalde het niet. Deze kreeg alleen steun van de PVV.

Overigens was deze beperkte stijging van 35% voor Glastuin bouw Nederland een stap in de goede richting geweest, maar niet voldoende. ,,Dan hadden we over een kleiner bedrag kunnen onderhandelen”, vindt Van der Tak. De Tweede Kamer stemde wel in met een motie van de coalitiepartijen VVD, CDA, SGP, D66 en ChristenUnie waarin de regering wordt gevraagd ervoor te zorgen dat de glastuinbouw een beroep kan doen op de SDE+ voor de verduurzaming van kassen, voor de aanschaf van zonnepanelen en voor geothermie. Ook wordt in deze motie aan de re­ gering gevraagd de consequenties van het stijgende ODE-tarief voor de glastuinbouw te monitoren en hierbij speciaal aandacht te hebben voor de betaalbaarheid en de bereikte verduurzaming. Ook dit is niet voldoende voor Glastuinbouw Nederland, maar het biedt mogelijkheden .

Verantwoordelijk staatssecretaris Menno Snel van Financiën zei tijdens het  debat dat het lastig is om via de ODE-schijven specifiek iets te doen voor glastuinders . ,,Een van de gemaakte afspraken is dat de ODE meer geld zou moeten ophalen bij de grote gebruikers in de derde en vierde schijf, zodat wij een deel daarvan als lastenverlichting kunnen teruggeven aan de burger”, zo verklaarde Snel de verhoging van de ODE. Hij zei ook dat de zoektocht naar een handige manier om de glastuinbouw te ontzien bij deze verhoging misschien nog niet klaar is. Dat houdt nog mogelijkheden open.

Klimaatakkoord niet tekenen

Ondertussen komt ₁ januari snel dichterbij. Er zijn nog een paar mogelijkheden open om de verhoging van de baan te krijgen. De belangrijkste troef die Van der Tak achter de hand heeft, is de ondertekening van het Klimaatakkoord . ,,Dat ga ik niet tekenen zolang deze verhoging niet van de baan is. We moeten eerst dit oplossen, en dan ben ik er weer.”

Verder heeft het ministerie van LNV aan Glastuinbouw Nederland gevraagd om haar standpunt te onderbouwen met harde cijfers. LNV is het eerste  aanspreekpunt  voor de sector. Die informatie is de organisatie nu aan het verzamelen . Daarnaast is er een brief gestuurd met de gevolgen van de verhoging van de ODE op netst room. Gevolgen voor bedrijven die al hebben geïnvesteerd in duurzaamheid, voor de dagelijkse omzetten van kwekers, en voor de verduurzaming van de glastuinbouw . ,,Onze hoge doelstellingen voor CO,-re­ductie, die we in het Klimaatakkoord hebben afgesproken, gaan we op deze manier niet halen.”

En dan zijn er nog de motie van de VVD om in april te evalueren, en de opmerking van staatssecretaris Snel waarmee de deur op een kier werd gehouden . ,,Die zie ik als een herkansing”, zegt Van der Tak. “We kunnen nog steeds zoeken naar een oplossing die voor bedrijven het beste uitvalt.” Een denkbare mogelijkheid is bijvoorbeeld dat de glastuinbouw zelf de financiering voor de SDE+ kan regelen, of dat de verhoging voor een deel wordt betaald uit de pot voor de SDE++. Maar dat zal uit de onderhandelingen moeten blijken.

Pip Tesselaar, freesiateler in Heerhugowaard Met ZONNETHERMIE op weg naar fossielvrije freesiateelt

Freesiateler Pip Tesselaar uit Heerhugowaard heeft het grootste project met thermische zonne-energie van Nederland. Met bijna één ha zonnepanelen kan hij in zijn hele warmtevraag voorzien.
Hij heeft wel zijn verwarmingsnest moeten aanpassen op laagwaardige warmte, en een extra grote
warmteopslagkant moeten bouwen. ’Ik moet nog kijken hoe ik alles exact ga inpassen.’

Een dik wolkendek hangt boven Heerhugowaard en een miezerige regen daalt neer op de thermische zonnepanelen van Pip Tesselaar. Dit zijn niet de beste dagen om warmte te oogsten. De pompen zijn automatisch afgeslagen; ze gaan geen water rondpompen als het niets oplevert. Sinds de panelen in juli in gebruik zijn genomen,hebben ze 1.000 GW aan warmte geleverd, ziet Pip Tesselaar op zijn computer. Dat is bijna 32.000 kuub
zaan aardgasequivalenten. Begin september kon hij daarmee zijn gehele warmtevraag invullen, terwijl pas een kwart van de panelen was opgeleverd. Eind 2018 moet het weiland vol liggen met 0,93 ha aan panelen, en dan is de warmteopbrengst waarschijnlijk genoeg voor het hele bedrijf jaarrond.

’Helemaal slim’

De zonnepanelen vallen onder het project ’Op weg naar een fossielvrije freesiateelt’ van de provincie Noord-Holland, die hier subsidie voor verstrekt, net als het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling. Andere onderdelen van het project zijn het hergebruik van drainwater en de uitrol van ledbelichting.

Tesselaar had het weiland, dat ingesloten ligt tussen de kassen, in 2015 aangekocht met het vage idee iets met zonne-energie te gaan doen. Een handelaar in zonnepanelen legde hem uit dat het slim zou zijn om thermische panelen op de schuur te leggen. „Als dat slim is, dan is een weiland vol helemaal slim”, redeneerde de teler. Het onderzoek naar de meest geschikte installatie heeft hij samen met collegakweker Mol Freesia in Nibbixwoud uitgevoerd. Daarvoor hebben ze ook in Denemarken gekeken. In dat land staan veel installaties die werken met glycol als vloeistof. „Dat zou de makkelijkste oplossing zijn, als het systeem niet een groot nadeel had”, zegt de teler. „Het moet altijd draaien, zelfs als er geen warmte nodig is, want anders gaat het glycol koken. Dat is ook een probleem als de pompen in storing gaan. We hebben dus gekozen voor het drain-back systeem van G2Energy, met water als vloeistof. Dit loopt altijd leeg als het uit staat. Bovendien is water goedkoper en geeft het beter warmte af.”

Laagwaardige warmte

De thermische panelen leveren warm water van 50 tot 60°C. Het rendement is het grootst als dat in dezelfde nacht wordt gebruikt. Echter, in de zomer produceert de installatie de meeste warmte terwijl die dan niet nodig is. Het overschot wordt opgeslagen in de bronnen. In december en januari wordt dit weer opgepompt en met een warmtepomp opgewaardeerd naar 45 tot 50°C. Aan de andere kant maakt de warmtepomp koude, waarmee de
koudebron wordt gevuld. Dit is genoeg om de hele zomer de bodem te koelen. „Ik hoop dat we de warmtepomp in de zomer niet nodig hebben, hoogstens als het twee weken achtereen bloedheet is.” Tesselaar heeft wel het verwarmingsnet moeten aanpassen om de laagwaardige warmte te kunnen gebruiken. En om donkere dagen te overbruggen is er een warmteopslagtank bijgebouwd van 1.200 m3. Omdat de warmte nu bijna gratis is hoopt de kweker ook een verbeteringsslag te maken bij de opkweek van plantmateriaal. Een deel van de planten komt namelijk uit eigen veredeling en vermeerdering. „Tot voor kort hielden we die afdeling uit de vorst, maar nu kunnen we hem op 8°C houden. Dat komt de kwaliteit ten goede.”

Bijna elke dag stomen

Op de schuur liggen 620 PV-panelen, die ongeveer de hoeveelheid stroom leveren die nodig is voor de warmtepomp. Alleen gebeurt dat op een ander moment dan de stroom wordt gebruikt. „In de winter kopen we dus wat meer elektra in, en in de zomer minder.” De elektriciteit voor belichting haalt Tesselaar vooral van het net. In de wintermaanden schakelt hij zijn WKK van 300 kW bij om de pieken af te vlakken. Door alle maatregelen daalt het
gasverbruik naar schatting van 24 naar 12 kuub per m2. Helemaal fossielvrij zal Tesselaar voorlopig niet zijn, vanwege het stomen. „We stomen vrijwel elke dag een stukje, zodat we de CO2 van de ketel maximaal benutten”, zegt de teler.

Daarvoor heeft hij de kas in 180 stoomvakken verdeeld, die twee keer per jaar aan de beurt zijn. Toch zou Tesselaar nog meer CO2 kunnen gebruiken. „Een CO2-leiding in het gebied, waar Afvalenergiecentrale Alkmaar plannen voor heeft, zou zeker iets toevoegen. We stomen immers niet alle dagen.”

Licht en warmte apart

Het bedrijf heeft een halve ha met hybride belichting: 2.500 lux led en 5.000 lux Son-T. Binnenkort komt daar nog een halve ha bij met 5.000 lux aan leds, naast de Son-T. Tesselaar is tevreden over de leds. „Ze geven nauwelijks warmte af. Dat is gunstig, want in de winter heb ik al gauw te veel lampwarmte. Bij 10.000 lux moet het niet veel warmer zijn dan 12°C. Dan is het goed

dat ik licht en warmte apart kan regelen.” Maar als hij zo veel lampwarmte heeft, wat moet hij dan met een veld zonnepanelen? „We belichten 14 uur, dus dan hebben we nog 10 uur lang warmte nodig. Bovendien belicht ik niet aan het begin en het eind van de teelt.” De ledlampen hebben € 40 per m2 gekost, de EIA niet meegeteld. Per 1.000 lux leveren ze ongeveer een extra bosje freesia’s per m2 op. Stel dat een bosje €1,80 oplevert, en energie en arbeidskosten er nog af moeten, dan is de opbrengst €3 per m2. De terugverdientijd komt zo op 15 jaar. „Dat is best lang. Het moet dus vooral met een betere kwaliteit worden terugverdiend.”

Tekst en Beeld  Joef Sleegers

Zonnewarmte

Het zonthermische systeem van Freesia-teler Pip Tesselaar is met 9.300 m2 het grootste in zijn soort. De warmteopbrengst is vergelijkbaar met 500.000 kuub gas. Het is niet zijn eerste project in het kader van duurzaam telen. Om CO₂-uitstoot te beperken nam de teler ook deel aan het project ‘Gesloten telen’. Van recente datum is de overstap naar led-verlichting en het plaatsen van 660 dakzonnepanelen.

Pip en Linda Tesselaar hebben een Freesia-kwekerij in het Altongebied Heerhugowaard. Aan de ene kant van de weg staan oude kasopstanden en een schuur. Hierin wordt nu vermeerderd en veredeld. Aan de andere kant

staat de bloemenkas van 38.000 m2, gebouwd in 2000 en in 2007. Freesia’s worden nog in de grond geteeld, een laagje ko-kos als bedekking. Een deel van de grond wordt op dit moment gestoomd. Dit ruikt vertrouwd, maar paars led-licht verraadt dat er meer aan de hand is.

Een rondgang over het bedrijf blijkt geen sinecure. Aan elk onderdeel kleeft een verhaal. We beginnen buiten bij het in het oog springende thermische veld en de installatie aldaar. Tesselaar benadrukt dat de door collectoren verzamelde warmte alleen dient om water op te warmen. Dit om verwar-ring met meer gangbare zonnepanelen te voorkomen. Die zijn er wel, want van hieruit is te zien dat alle daken zijn bedekt. “Van het een kwam het ander”, verklaart de teler. “Eenmaal in het schuitje, hebben we in 2007 660 panelen geplaatst.” Na nog een blik geworpen te hebben op de leeglooptank en de warmtewisselaar, gaan we terug naar de kantine voor het complete verhaal, dat vier jaar geleden begon. De aanzet was de SDE-subsidie op verduurzaming. Tesselaar: “Ik werd er door een vertegenwoordiger op gewezen. Een extra POP3-subsidie van Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord gaf me het laatste zetje.” Samen met collega’s Jeroen en Marco Mol uit Nibbixwoud heeft hij zich in de materie verdiept. De investering bij Tesselaar bedraagt 3 miljoen. Dit hoopt hij in acht jaar terug

te verdienen, waarna de subsidie nog doorloopt. “Mol is ook begonnen en breidt uit naar 15.000 m2. Dan is hij de grootste.”

G2ENERGIE EN WATERTERUGLOOPTANK

De eerste stap was de zoektocht naar een leverancier. Tesselaar: “In Denemarken warmen ze hele steden met zonnewarmte. Na-deel van deze systemen is dat ze werken met glycol in plaats van water. Hoewel de warmteafgifte van water beter is, kleeft hieraan het risico van bevriezing. Glycol was voor ons geen optie, vanwege de chemische stoffen en de lozing ervan.”

Tesselaar en Mol kwamen uit bij G2Energy, waar ze ervaring hebben met een waterterugloopsysteem. “Als de machine uitslaat, loopt het water uit de collectoren en leidingen weg. Hierdoor is bevriezing, maar ook koken, uitgesloten. Bovendien scheelt het elektriciteit, want de warmtepomp hoeft dan niet te draaien”, verklaart hij de keuze

BOVEN EN ONDERGRONDSE OPSLAG

e warmteopbrengst is vergelijkbaar  met 500.000 kuub gas. Die warmte moet op de juiste momenten beschikbaar zijn, legt hij uit. Opbrengst en behoefte zijn volgens Tesselaar in voor- en najaar mooi in evenwicht. “Wat overdag wordt opgewekt, kunnen we ’s nachts gebruiken. Een extra bovengrondse waterbuffer van 1.200 kuub voldoet. Een paar dagen bewolking kan er ook mee worden opgevangen.” In de zomer echter wordt te veel warmte opgewekt en in de winter te weinig. Daarom is in de bodem op 105 meter diep rondom het bedrijf wateropslag gecreëerd. Tesselaar: “Ondergrondse opslag is een prachtige techniek. Je stopt er evenveel in als je eruit haalt en de bodem blijft in evenwicht.” Met 140 m3 per uur kan water worden in- en uitgepompt. De bedoeling is in de warme bron in de bodem een temperatuur van ongeveer 25 graden aan te houden en in de koude bron 8 graden. Via een warmtewisselaar wordt het verwarmingswater van de kas verwarmd of afgekoeld.

VERBETERING TEELTKLIMAAT

Een bijkomend voordeel is dat Tesselaar een extra stuurmiddel heeft om het kasklimaat te verbeteren. “Bij gevaar voor Botrytis zet ik nu vaker een buis in en daarom hoef

ik daar niet meer tegen te spuiten. Bij gas deed ik dat nooit. Ik durf ook iets ruimer te luchten om een goed klimaat te handhaven.” Dat leidt het gesprek naar CO₂-uitstoot. Sinds 2007 is hij bezig met een gesloten kassysteem. Ook dit was een gesubsidieerd project. “Met vernevelaars houden we het vochtpeil op 70% en tegelijkertijd koelen we de lucht. Hierdoor hoeven we minder te luchten en houden we CO₂ in de kas.”

Destijds was Tesselaar de eerste, nu heeft de helft van de bedrijven dit. De volgende stap in het kader van duurzaam telen is de vervanging van SON-T-lampen door led-licht (66 µmol/m2/s). Bij een oppervlakte van 12.000 m2 is dit nu geïnstalleerd. Led-lampen verbruiken minder energie en geven meer licht. Of SON-T helemaal vervangen kan worden, valt nog te bezien. “Door de combinatie hebben we een breder spectrum.”

Het bedrijf van Tesselaar Freesia in Heerhugowaard wordt volledig duurzaam verwarmd. Gas komt er niet meer aan te pas.

ONBETROUWBARE OVERHEID

Het ergert de teler dat hij na investeringen om van het gas af te kunnen, beboet wordt op energie. De ODE (opslag duurzame energie) belasting op elektriciteit voor grootgebruikers gaat per 1 januari 2020 van 0,7 cent naar 2,1 cent per kWh. Tesselaar vindt dit buiten proporties. Behalve dat het hem zo’n 50.000 tot 60.000 euro per jaar extra gaat kosten, heeft het ook invloed op het teeltplan. Tesselaar: “In de najaarsteelt belichten we voor wat extra snelheid, dat kan nu niet meer uit. Dat betekent dat de teelt wordt vertraagd en we van twee teelten per jaar, terug gaan naar 1,9. Hierdoor verschuift alles en wordt het teeltplan ingewikkelder.” De led-lampen blijven in het najaar wel branden.

Benieuwd naar wat er in de kas gebeurt, lopen we een rondje. “Jaarrond telen betekent ook jaarrond planten”, vertelt Tesselaar. ‘Elke week planten we een deel. Met twee teelten per jaar produceren we 15 miljoen stelen op 38.000 m2.’ De bloemen worden voor 50% afgezet door telersverenging Unicum, die al meer dan twintig jaar bestaat. Hier zijn twaalf Freesiatelers aangesloten.

Via Unicum gaan de haken vooral naar supermarkten, terwijl de meeste hoofdtakken via exporteurs en groothandelaren aan bloemenwinkels worden geleverd. De andere 50% komt voor de klok. De zwaarste hoofdtakken krijgen het predicaat UnicGold en gaan naar meer exclusieve winkels. Dit betreft 35% van de oogst. Tesselaar vertelt dat hij zijn aanbod afstemt met Mol. Zelf teelt hij vooral ‘Ambassador’ (wit), ‘Blue Moon’ (lila), ‘Monaco’ en ‘Honey Moon’ (zalm roze) en ‘Purple Rain’ (paars). “Dit is een wat slappe tijd”, verklaart Tesselaar de rust op het bedrijf. “Van januari tot maart is het vanwege de vele feestdagen meer de moeite waard om jaarrond te telen.”

VERMEERDERING EN VEREDELING

Aan de overkant van de weg staat op 10.000 m2 de vermeerderingskas. In de droogruimte staan de geoogste knollen met loof te rijpen. Na twee weken wordt het blad van de knol gescheiden. Het verdroogde blad wordt tot strobaal geperst. De knollen worden vier maanden bij 25°C bewaard om de wortekvorming te activeren. Tesselaar: “Als terug-planten niet meer interessant is, gaan de knollen weg in het droogverkoopkanaal voor tuingebruik.”

De teler legt uit dat vermeerdering vooral als doel heeft zelf ontwikkelde soorten groter te maken. Veredeling was geen bewuste keuze, maar kwam in 2011 op zijn pad. Tesselaar:

“We konden hele stampartijen overnemen en daar zat potentie in. Vervolgens heeft een werknemer die er aardigheid in had, zich erin gespecialiseerd.” Tesselaar kan zich met het eigen sortiment onderscheiden. Veredelingsdoelen zijn in eerste instantie het uiterlijk, liefst gevulde bloemen met dikke knoppen. Daarnaast zijn goede teelteigenschappen een vereiste, gelet op snelheid en resistenties. ‘San Remo’ is om die reden een goede vervanger voor ‘Ambassador’ en ‘Rosa-rio’ voor ‘Honey Moon’. Andere rassen van Tesselaar Freesia zijn ‘Fire Ball’, ‘Palermo’, ‘Yelena’ en ‘Serrada’

Fresia’s floreren op boilers

In het Noord-Hollandse glastuingebied Alton ligt het grootste zonthermieveld van Nederland. Bloemkwekerij Tesselaar Freesia in Heerhugowaard verwarmt de kassen (vijf hectare) met 9300 vierkante meter aan ’zonneboilers’ compleet gasloos.

„Het lijken zonnepanelen, maar ze zijn dikker, groter en er stroomt water doorheen”, vertelt eigenaar Pip Tesselaar (50). Het veld wekt jaarlijks 5.000 megawattuur warmte op, vergelijkbaar met het verbruik van 300 huishoudens. De fresiakweker bespaart op jaarbasis 400.000 kuub gas.

„In Denemarken, waar wij kennis hebben opgedaan, verwarmen ze met dit soort systemen ook dorpen en steden. Dat gebeurt met glycol, een chemische stof die niet bevriest. Wij werken met water, uit de kraan. Dat heeft een betere warmteafgifte. En als het ergens lekt, wordt de grond niet vervuild. Bij storing kan water worden weggepompt en loopt het systeem leeg. Dan kan het nergens gaan koken of bevriezen.”

De aanleg van het zonthermieveld heeft drie miljoen euro gekost. Vijf ton is provinciesubsidie, verkregen uit het Europese programma voor plattelandsontwikkeling. De investering is in tien jaar terugverdiend.

„Het was een kwestie van lange adem om dit van de grond te krijgen”, stelt Tesselaar, die nauw samenwerkt met collegakweker Mol Freesia (Nibbixwoud) en leverancier G2Energy uit Uddel, bij Apeldoorn. „In 2015 zijn wij (Tesselaar en Mol, red.) begonnen met onderzoek naar het verduurzamen van onze teelt. We kwamen bij G2Energy uit, van origine kalverhouders die zo melk warm hielden voor jongvee. Zij legden systemen aan op daken van schuren, tot 800 vierkante meter.”

Spannend

„De schaal is behoorlijk vergroot, zodat wij pioniers zijn geworden, een visitekaartje voor hun bedrijf. We vervullen nu een aanjagersrol: andere bedrijven kunnen komen kijken, zijn bij ons welkom voor kennisuitwisseling.”

Zonlicht geeft het water een hogere temperatuur, dat in ondergrondse tanks wordt opgeslagen en naar de kassen kan worden doorgepompt. Tesselaar geeft toe, het avontuur was een gok. Hij vond het best spannend, toen proef is gedraaid met een kwart van de zonneboilers.

Windhoos

„Dat werkte perfect. Aansluitend zijn we het veld verder gaan uitbreiden, we hebben het nu helemaal in de vingers. De teelt gaat goed. De zon is oneindig, de warmte voor niks. Wij hadden ook kunnen kiezen voor aansluiting op het HVC-warmtenet, zoals een paprika- en plantenkweker hier. We waren al in te ver stadium. Bovendien betaal je dan voor warmte en ben je evengoed afhankelijk van een leverancier.”

Omdat in de zomer de meeste warmte wordt opgewekt, terwijl die dan het minst nodig is, en in de winter andersom, wordt het warmteoverschot opgeslagen en aangesproken wanneer nodig. „Dit gebeurt op 105 meter diepte.”

De opening van het zonthermieveld is eerder uitgesteld. Een windhoos, die voor tonnen schade aanrichtte in de kassen van Tesselaar, gooide roet in het eten. „Ja, dat was een streep door de rekening. Alles is via de verzekering opgelost.’’

Tesselaar heeft nu het grootste zonthermieveld van Nederland, maar moet die eer spoedig afstaan aan collega Mol. In Nibbixwoud wordt volgend jaar een oppervlakte met 15.000 vierkante meter zonneboilers in gebruik genomen.

De Heerhugowaarder is niet blij met de energiebelasting die om-hoog gaat. „Ongelooflijk. De overheid wil dat we van het gas af gaan. Steek je je nek uit, moet je nog extra betalen. Ja, daar ben ik best ziek van. Het voelt bijna alsof je voor goed gedrag wordt gestraft.”

VIDEO: Het grootste zonthermische systeem van Nederland

Rosario wint Jan Goemans Freesia Trophy 2019 op de Keukenhof en nog veel meer prijzen

Gisteren op de Keukenhof is de Jan Goemans Freesia Trophy 2019 toegekend aan Rosario. Deze trofee wordt sinds 1977 jaarlijks uitgereikt en is bestemd voor het meest veelbelovende nieuwe freesiaras.

Jaarlijks worden alle genomineerde rassen opgeplant op een praktijkbedrijf en beoordeeld door een comité van 7 freesia-experts. Naast deze opplanting worden de rassen ook tijdens de Open Dagen van de veredelingsbedrijven beoordeeld. Dit jaar kwam de Rosario in een competitie met andere rassen onbetwist als beste uit de bus.

Daarnaast hebben wij tijdens deze dag nog veel meer prijzen gewonnen voor onze andere soorten freesia’s.

‘Groene’ freesia’s uit Heerhugowaard: “Het grootste zonthermische project van Nederland”

Tesselaar Freesia realiseert grootste zonlichtsysteem van Nederland

Tesselaar Freesia heeft een primeur in Nederland: een nieuw zonlichtsysteem dat kasverwarming zonder fossiele brandstof realiseert. Dit wordt het grootste zonlichtsysteem van Nederland. Eigenaar en initiatiefnemer Pip Tesselaar is op dit moment bezig met de ontwikkeling van dit innovatieve, duurzame project op praktijkschaal. Eind 2018 moet het zonlichtsysteem gerealiseerd en operationeel zijn.

Kasverwarming zonder fossiele brandstof, hoe gaat dat in zijn werking? Het nieuwe zonlichtsysteem van Tesselaar Freesia maakt gebruik van zonthermie, oftewel zonnewarmte. Dit is het opwarmen van kasverwarmingswater met behulp van zonlicht. Tijdens de zomermaanden slaat het systeem het warmteoverschot op in bronnen onder de grond. Bij een tekort aan warmte tijdens de wintermaanden, wordt het overschot weer opgepompt uit de bodem. De tempratuur van het water wordt door een warmtepomp verder verhoogd tot circa veertig graden, om de kassen te verwarmen.

Het zonthermie veld bestrijkt één hectare land en zal naast de huidige kassen van Tesselaar Freesia gebouwd worden. Na de realisatie levert het systeem 5.000 MWh per jaar op. Deze hoeveelheid staat gelijk aan het energieverbruik van 300 Nederlandse huishoudens. Pip Tesselaar: “Het zonlichtsysteem draagt dus niet alleen bij aan de kasverwarming zonder fossiele brandstoffen, maar ook aan de duurzame bedrijfsvorming van Tesselaar Freesia.”

Het project is inmiddels gestart, waarbij de eerste 2500 vierkante meter operationeel gemaakt wordt. Na de bouw, de installatie en een testperiode, zal duidelijk worden of het systeem naar behoren functioneert. Bij goed functioneren, start rond augustus van dit jaar de tweede fase. Hierbij worden de overige vierkante meters gebouwd en operationeel gemaakt. Eind van dit jaar moet het project compleet gerealiseerd zijn.

Een ander onderdeel van het project, is het zuiveren en hergebruiken van de reststromen van afval- en drainwater, met een nieuw ozon-waterzuiveringssysteem (zie onderstaande afbeelding). Drainwater is het te veel aan gietwater c.q. voedingswater dat niet door het gewas wordt opgenomen. Dit water wordt gezuiverd en kan opnieuw gebruikt worden voor gietwater in de kas. Hierdoor bespaart Tesselaar Freesia op voedingsstoffen, omdat deze niet onnodig worden geloosd. Het water wordt gezuiverd van stoffen die we niet willen gebruiken, zoals ziektes. Zo wordt bespaard op het gebruik van kunstmeststoffen én belasten wij het milieu niet meer met afvalwater. Het systeem is op dit moment operationeel.

Om het geheel rendabel te maken, subsidiëren de provincie Noord-Holland en het Europees Landouwfonds voor Plattelandsontwikkeling dit duurzame project van Tesselaar Freesia.

Tesselaar Freesia wint Top Teler prijs

Tesselaar Freesia bemachtigde met haar Honey Moon en Purple Rain de Top Teler trofee tijdens de freesiashow van 29 maart 2018. De twee freesia soorten hebben gewonnen van 91 keurvazen met ruim 12.000 ingezonden takken. De vakavond freesia vond plaats in het Oranje Nassau Paviljoen op de Keukenhof.

Freesiasoorten Honey Moon en Purple Rain van Tesselaar Freesia behaalde de meeste punten tijdens de freesiashow en mocht daarom de Top Teler trofee mee naar huis nemen. De vakjury beoordeelde onder andere op grootte van de freesia, de kamlengte en de kwaliteit van de teelt. Tesselaar Freesia won van de ruim dertig andere deelnemende kwekers, afkomstig uit heel Nederland.

Eigenaar Pip Tesselaar bezocht samen met collega en veredelaar Peter Pluister de freesiashow. Het geheim van de kwalitatief uitstekende en de fraaie freesia’s? “Het goed telen van de soorten die geschikt zijn voor de tentoonstelling. De beste worden hier vervolgens uitgezocht, op het goede moment geoogst en dan stijlvol gepresenteerd”, vertelt Pip Tesselaar. Tesselaar Freesia is al vier keer eerder in de prijzen is gevallen bij de jaarlijkse Top Teler freesiashow. Pip Tesselaar: “Dit is altijd een hartstikke leuke waardering!”

De twee freesia’s die in de prijzen zijn gevallen, zijn beide dubbelbloemig wat zorgt voor een voller effect. De Purple Rain is donker roze van kleur en zeer productief afhankelijk van het seizoen. Deze soort is weinig gevoelig voor fusarium en/of ziekte en heeft daarnaast een stevige steelkwaliteit. De Honey Moon is licht roze van kleur en tevens zeer productief. De Honey Moon heeft een stevige steelkwaliteit en een uitstekende bloei.

“Volgend jaar doen we zeker weer mee,” stelt Pip Tesselaar. “Dan willen wij onze nieuwe, veredelde soorten tentoonstellen. Deze veelbelovende soorten gaan wij volgend jaar op tijd in de bloei zetten voor freesiashow.” Het gaat hierbij om vijf soorten genaamd Sienna, Yelena, Colorado, Saporro, Rosario en Fireball. Wilt u meer informatie over deze freesiasoorten? Bekijk ons Tesselaar Freesia bemachtigde met haar Honey Moon en Purple Rain de Top Teler trofee tijdens de freesiashow van 29 maart 2018. De twee freesia soorten hebben gewonnen van 91 keurvazen met ruim 12.000 ingezonden takken. De vakavond freesia vond plaats in het Oranje Nassau Paviljoen op de Keukenhof. Freesiasoorten Honey Moon en Purple Rain van Tesselaar Freesia behaalde de meeste punten tijdens de freesiashow en mocht daarom de Top Teler trofee mee naar huis nemen. De vakjury beoordeelde onder andere op grootte van de freesia, de kamlengte en de kwaliteit van de teelt. Tesselaar Freesia won van de ruim dertig andere deelnemende kwekers, afkomstig uit heel Nederland. Eigenaar Pip Tesselaar bezocht samen met collega en veredelaar Peter Pluister de freesiashow. Het geheim van de kwalitatief uitstekende en de fraaie freesia’s? “Het goed telen van de soorten die geschikt zijn voor de tentoonstelling. De beste worden hier vervolgens uitgezocht, op het goede moment geoogst en dan stijlvol gepresenteerd”, vertelt Pip Tesselaar. Tesselaar Freesia is al vier keer eerder in de prijzen is gevallen bij de jaarlijkse Top Teler freesiashow. Pip Tesselaar: “Dit is altijd een hartstikke leuke waardering!” De twee freesia’s die in de prijzen zijn gevallen, zijn beide dubbelbloemig wat zorgt voor een voller effect. De Purple Rain is donker roze van kleur en zeer productief afhankelijk van het seizoen. Deze soort is weinig gevoelig voor fusarium en/of ziekte en heeft daarnaast een stevige steelkwaliteit. De Honey Moon is licht roze van kleur en tevens zeer productief. De Honey Moon heeft een stevige steelkwaliteit en een uitstekende bloei. “Volgend jaar doen we zeker weer mee,” stelt Pip Tesselaar. “Dan willen wij onze nieuwe, veredelde soorten tentoonstellen. Deze veelbelovende soorten gaan wij volgend jaar op tijd in de bloei zetten voor freesiashow.” Het gaat hierbij om vijf soorten genaamd Sienna, Yelena, Colorado, Saporro, Rosario en Fireball. Wilt u meer informatie over deze freesiasoorten? Aanbod

Een duurzame vriendschap

Zijn vader had een eigen kassenbedrijf. Samen met zijn broer begon hij zijn eigen onderneming. Hij heeft een persoonlijk record van 2 uur en 22 minuten staan op de marathon. Sinds de Tesselaar’s mogelijkheden zagen in de Freesia begonnen zij met het kweken van deze prachtige bloem. De betekenis van de bloem is duurzame vriendschap. “Hier herken ik mij helemaal in”, vertelt TDR atleet en kweker van de Freesia, Pip Tesselaar. Lees hier het gehele artikel verder.